abdullah akbay

Şirket ortağıysanız, şirket yöneticisinden ne beklersiniz!?.. Kârlı yatırımlara imza atmasını, kârdan payınıza düşeni almayı umarsınız değil mi!?.. Peki ya şirkette, tüm harcamalar şirket yöneticisinin konforuna, keyfine yönelik yapılıyorsa!?.. Kar payı beklerken sırtınıza bir dünya borç yükleniyorsa!?.. Şöyle kar edeceğiz, böyle kazanacağız vaatleriyle yola çıkılıp, gelir getiren yatırımlar yerine tüm paranın şatafat, lüks ve gösterişe harcandığını öğrenirseniz ne yaparsınız!?.. Gelir getirmek bir yana, yapılan yatırımların yıllara yayılan bir dünya ödemesi olduğunu ve şirket ortağı olarak hisseniz oranında borçtan sizin de sorumlu olduğunuzu öğrenirseniz!?.. Ne işim olur benim şirketle diyebilirsiniz tabi!.. Ama malesef, şirket gibi yönetilen bir devletin vatandaşıysanız, üstelik kural tanımayan, kuralları keyfiyete uyduran; "Bir problem mi yaşadınız... Rahat olun. Bize hemen ulaşırsınız. Bürokrasiyi alaşağı ederiz, arkamızda Cumhurbaşkanımız var rahat olun. Mevzuatı da değiştir...

Yirmi sene kadar önce, uzay savaşı strateji oyunu oynamıştım. Evrende boş bir gezegene yerleşiyor, maden çıkarıp fabrikalar kuruyor, saldırı ve savunma araçları, kargo ve savaş gemileri inşa ederek işe başlıyordunuz. Belli bir güce ulaştıktan sonra çevredeki gezegenlere saldırıp, kaynaklarını sömürme süreci başlıyor!.. Ne kadar çok savaş yapıp galip gelirseniz, o kadar büyük bir güç oluyorsunuz... Ta ki sizden daha güçlü birisi tepenize çökene kadar!.. Aslında günümüz dünyası zihniyetinden çok farklı değil!.. Ama ben farklı bir strateji geliştirmiştim. Oyun boyunca kimseye saldırmadım. Saldırı değil savunma amaçlı silah üretimine ağırlık verdim. Stratejimin başka ayrıntıları da vardı ama uzun uzun anlatmaya gerek yok, zaten detayları çok hatırlamıyorum... Birileri evrende benim varlığımdan haberdar olana kadar oldukça güçlü bir savunma sistemi kurmuştum. Nihayetinde, beklediğim gibi, kaynaklarıma çökmek isteyen kuvvetli bir düşmanın saldırısına uğradım. Rakiplerim saldırı gücüme bakıp ...